Top


25 آذر 1396

مطالبی پیرامون تصویر خوانی

مولف:   /  دسته: دسته بندی نشده   /  رتبه دهید:
2/6

مطالبی در خصوص مسابقه تصویر خوانی جشنواره نوجوان خوارزمی:

 چگونگی گزینش موضوع تصویر، بند مقدمه، تنه، و نتیجه؛ هم چنین چگونگی نوشتن جزئیات تصویر و پیام تصویر:

 

خوشه سازی چیست؟

خوشه سازی به مثابه ی یافتن کلیدواژه است، فراگیر باید برای هر بند تنه یک کلیدواژه بیابد، کلیدواژه را به جمله ی موضوع تبدیل نماید، و به ازای هر کلیدواژه بندی بنویسد در حد سه یا چهار سطر ....

و بعد بندهایش را به انسجام و ارتباط درآورد.

 

تصوير خواني :  مقصود از خواندن ، هر پديده اي كه ذهن را به درنگ و تامل وادار كند و فكر را به كار اندازد؛ متن است . تفسير و برداشت ما از اين متن، نتيجه ي انديشيدن و خوانش دقيق ماست .

      بنا بر اين وقتي به تماشاي يك فيلم نشسته ايم، در حقيقت هر يك از صحنه هاي آن متني است كه ذهن ما را به خوانش و تفسير فرا مي خواند . هر تصوير و نگاره اي، يك متن است. هنگامي كه موضوع نگارش ما يك نقاشي يا يك صحنه از رويداد هاي اجتماعي باشد ؛ مانند يك نوشته يا داستان ، نخست آن را به دقت از نظر مي گذرانيم ؛ سپس درباره اجزا و عناصر آن گفت و گو مي كنيم و همان چيز هاييكه به ذهنمان مي آيد، مي نويسيم.

 

 

چگونه عنوانی زیباست؟

 

عنوان زيبا ، عنواني است كه در ارتباط با تصوير باشد، كوتاه باشد . اگر به صورت تركيب و دو كلمه اي باشد ؛ بهتر است . عنواني باشد كه نويسنده فكر كند هيچ كس ديگري ، اين عنوان را انتخاب نمي كند . واضح و روشن باشد و عنوان ، كلي باشد به گونه اي كه بتوان مفهوم عام تري از تصوير برداشت كرد .

 

نگاه نو و خلاقانه به تصوير: خلق به معناي آفريدن نو و نو آفريني است. بنا بر اين بايد ديد گاهي متفاوت از ديگران داشته باشيم. اين نگاه نو و خلاقانه در تمام بخش هاي تصويرخواني جاري و ساري است. يعني بايد هم در انتخاب عنوان و هم در بخش جزييات تصوير و هم در بخش درك مناسب از عناصر و پيكره ي تصوير اين نگاه خلاقانه را در نظر گرفت. كسي مي تواند به نگاه نو دست يابد كه رها شدگي در نوشتن را تمرين كرده باشد و ذهني آزاد و پويا داشته باشد و ذهنش گرفتار مسايل تكراري نباشد. در اين باید، جا متذكر شد كه نسبت به تصوير، نگاهی متفاوت داشته باشيم ، نگاهي كه هم در بر گيرنده ي مفهوم تصوير باشد و هم نويسنده بتواند به درونه تصوير برسد و درونه تصوير را درك و كشف كند . برونه و ظاهر تصوير يك بحث است كه رنگ و خطوط و حجم و ... با هم و در مجموع يك تصوير كلي را مي سازد و مفاهيمي را منتقل مي كند . اما درونه تصوير بحث مهم تري است كه بايد به آن پرداخته شود و نويسنده بتواند به اعماق تصوير برود و مفاهيم را درك و كشف كند و با مسايل جامعه ارتباط دهد.

    دانش آموز مفاهيم و نگاه انتزاعي خودش را هم بيان كند. پس زمينه ها در متن خوب ديده شود. ذكر جزيي ترین چيزي كه به چشم منِ بیننده نیامده باشد را او دیده باشد، این کشفیات مهم هستند، صداهایی که دیگران نمی شنوند، مواردی که دیگران نمی بینند.

        توجه به جزييات تصوير (رنگ ،خطوط ،حجم و : )...نويسنده در اين بخش ،هر آنچه از برونه تصوير شامل رنگ ها ،خطوط و هر پديده اي كه مي بيند و هر آنچه از درونه تصوير (پرواز ذهن به درون تصوير و پس زمينه هاي تصوير) مي بيند؛ شامل مي شود و نويسنده همه را به صورت جملات انشايي، خلاقانه و زيبا و منسجم بنويسد. اين بخش را مي توان با استفاده از حواس پنجگانه و حتي ارتباط دروني با تصوير به رخ كشيد.

 

 

جشنوارۀ نوجوان خوارزمی در رشتۀ زبان وادبیات فارسی در سه بخش  به شرح زیر برگزار می شود.

 بخش نخست :تصویرخوانی (بین7- 13سطر)

 

1) ابتدا دانش آموز عنوانی کوتاه، مناسب وزیبا برای تصویر انتخاب می کند.

2)توجه به جزئیات:  در این مرحله دانش آموز هرآنچه را که از برون تصویر مشاهده می کند وهرآنچه را که از درون تصویر (پس زمینۀ تصویر) می بیند ومخیل می کند، در قالب یک یا دوبند به صورت انشایی وکاملاً آزاد وخلاقانه وباتوجه به ارتباط عناصر وپیکرۀ تصویر وبدون توجه به ساختار کتاب(مقدمه، بدنه ونتیجه) می نویسد. (بین 5- 8 سطر)

3) پیام تصویر: در این مرحله دانش آموز پیام ویا پیام هایی که از تصویر برداشت می کنددریک بند( بین 2- 5 سطر ) می نویسد.

بخش دوم: نگارش (مجموع بین 15- 20 سطر)

 

1) ابتدا دانش آموز از تصویر ارائه شده، یک «موضوع کلی» انتخاب می کند.

2) دانش آموز برای موضوع انتخابی خود،به روش بارش مغزی ، با توجه به تصویر(  برونه و درونۀ تصویر) معناسازی  وخوشه سازی می کند.

3) نوشتن بند مقدمه: دانش آموز - آن چه که قرار است در بند تنه بنویسد-  یعنی بخش از خوشه سازی ها و معناسازی ها را در بند مقدمه ،معرفی کلی می کند. در واقع دانش آموز ، در این بخش ،مقدمۀ متن خود را می نویسد. به بیان دیگر نویسنده ؛ بخش مقدمه را به معرفی موضوع و بیان ایدۀ اصلی خود از موضوع اختصاص می دهد.می توان گفت ؛ نویسنده  در بند مقدمه طرز تفکر وبرداشت خود را از موضوع می نویسد.( بین 2- 5 سطر)

4) نوشتن بند تنه/بدنه: بند تنه بخش اصلی نوشته است.دراین بخش نیازی نیست که دانش آموز هر آنچه در تصویر می بیند؛ تمام اجزا را را بنویسد.زیرا مشاهدات خودرا از تمام اجزا وعناصر در بخش تصویرخوانی (توجه به جزئیات) نوشته است.آنچه ارزش دارد؛این است که دانش آموز، آن سه یا چهار مورد را که از تصویر،معناسازی کلی انجام داده است ودر واقع بخش یا بخش هایی ازتصویر ،ریز موضوع نوشته اش  در بند های تنه  قرار گرفته است؛ در بند بدنه به صورت جملۀ موضوع  می نویسد وجملات موضوع را رابا شرح، تفسیر، توضیح، دلیل وتأیید و... تقویت ،پشتیبانی و حمایت می کند.

   در واقع هریک از معناسازی کلی ، موضوع نوشتۀ فرد در بخش تنه  خواهد بود.به طور مثال اگر دانش آموزی  یک موضوع کلی انتخابی از تصویر را ،چهار واژه خوشه سازی و معناسازی کرده باشد، هریک از آن واژه ها؛ موضوع یک بند در بخش بدنه خواهد بود.(بین9- 13سطر)

5) بند نتیجه: آخرین بخش نوشتۀ دانش آموز ،بند نتیجه است. در این مرحله دانش آموز می بایست از نوشته اش جمع بندی تأثیرگذار وتفکر برانگیز داشته باشد. متن تولیدی فرد در پایان  می بایست فرجام خوش ،تفکربرانگیزوتأثیرگذار باشد.(2- 4 سطر)

بخش سوم: خوانش،دانش آموز فقط بخش نگارش را اجرای خوانش دارد و نیازی نیست که بخش اول نوشته (تصویرنویسی= انتخاب عنوان،توجه به جزئیات وپیام را) بخواند.

تعداد مشاهده (7385)       نظرات (0)

نظرات کاربران درباره خبر "مطالبی پیرامون تصویر خوانی "


نظرتان را بیان کنید

نام:
پست الکترونیکی:
نظر:
کد بالا را در محل مربوطه وارد نمایید